Հյուսիսային համալսարանի իրավագիտության ֆակուլտետի ուսանողուհի Էլեն Գասպարյանը «Էրազմուս+» ծրագրի շրջանակում մեկ կիսամյակ սովորել է Իսպանիայի Կաստիլիա –Լա Մանչայի համալսարանում:

Էլենն անկեղծորեն գրել է իր զգացողությունների, տպավորությունների և ուսումնառության արդյունքների մասին:

Ողջույն, ես Էլենն եմ` Հյուսիսային համալսարանի իրավագիտության բաժնի արդեն 3-րդ կուրսի ուսանողուհի։ 2-րդ կուրսի 2-րդ կիսամյակն անցկացրել եմ Իսպանիայում` Սյուդադ- Ռեալ քաղաքում` շնորհիվ Հյուսիսային համալսարանի և «Էրազմուս+» ծրագրի, որտեղ հինգ ամիս ուսումնասիրել եմ իրավագիտական առարկաներ, ճանաչել իսպաներենն և իսպանական մշակույթը։ Ապրել եմ բազում էմոցիաներ` հուսահատությունից մինչև էյֆորիա, քանի որ այդքան էլ հեշտ չէ առաջին անգամ ապրել միայնակ, այն էլ՝ օտար երկրում։ Ի սկզբանե փորձել եմ մեծ ակնկալիքներ չունենալ, որպեսզի չհիասթափվեմ, բայց, իհարկե, լավ եմ տրամադրված եղել։ Հիմա կարող եմ ասել, որ լիովին բավարարված եմ։ Համալսարանում ինձ շատ լավ ընդունեցին և բոլոր հարցերում օգնեցին՝ ուսման ամբողջ ընթացքում: Ընդհանրապես, իսպանացիները շատ ջերմ են ու բարեհամբույր, իհարկե բացառություններ ևս կան, բայց դա ամենուր է։ Ուսումն ընթանում էր իսպաներեն, քանզի ուսանողների գերակշռող մասն իսպանացիներ էին։ Սակայն, մեզ՝ օտարերկրյա ուսանողներիս դասավանդող դասախոսները խոսում էին անգլերեն. ոմանք էլ անգլերեն նյութեր էին տրամադրում, որոնցով սովորում էինք։ Առարկաներն ինքս եմ ընտրել հասանելի ցանկից։ Կարծում եմ` ընտրել եմ բավականին հետաքրքիր առարկաներ, որոնք առավել կարևոր է սովորել հենց արտերկրում: «Միջազգային մասնավոր իրավունք», «Զար¬¬գացման հարցերում միջազգային համագործակցության մասին օրենք»` շատ կարևոր առարկա, որի շրջանակում քննարկվել են աշխարհի արդի խնդիրները և միջազգային արձագանքերը դրանց շուրջ: Ի դեպ, դասախոսը շատ ջերմ կին էր, և նույնիսկ դասից դուրս զրույցներ էինք ունենում. իհարկե, լուրջ վերլուծությունների համար փոքր-ինչ լեզվական խնդիրներ էին առաջանում, բայց գտել էինք հարցի լուծումը. դիմում էինք համակարգչի օգնությանն ու ես կոտրտված իսպաներենով ներկայացնում էի Հայաստանը... հիմա այդ ամենն արդեն հիշում եմ լայն ժպիտով ։ Կարծում եմ գլխավոր ձեռքբերումս այս առարկայի ավարտական աշխատանքս է` անգլերենով, «Երեխաների շահագործում» թեմայով, որն ինձ հուզող ամենակարևոր հարցերից է, և կուզեի, որ խնդրի մասին ավելի շատ բարձրաձայնվեր: Ի դեպ, աշխատանքս գնահատվել է 8.5/10 միավորով։ Ընտրել էի նաև «Առևտրային իրավունք», «Տնտեսական հանրային իրավունք» դասընթացները, որոնց շրջանակում ուսումնասիրել ենք թե' «Եվրասիական միասնական շուկան», թե' «Իսպանիայի տնտեսական սահմանադրությունը», և թե՛ «Արժութային շուկան»: «Արգումենտացիա և ռազմավարական բանակցություններ» առարկայից ունեցել ենք ինտերակտիվ դասեր, որտեղ ուսանողները փորձում էին ճիշտ փաստարկներ ներկայացնել և բանակցություններ վարել։ Առաջին դասին շատ հուզված էի ու լարված, քանի որ ամեն ինչ շուրջս իսպաներեն էր ու օտար, ու երբ դասավերջին ծանոթացա կողքիս նստած աղջկա հետ, շատ էի ուրախացել, քանի որ վերջապես գտել էի մեկին, ով անգլերեն էր խոսում։ Շատ շնորհակալ եմ Ալբային, ով ուսման ամբողջ ընթացքում ինձ օգնում էր, բացատրում, և ում հետ ունեինք նաև համընկնող հետաքրքրություններ։ Ընդհանրապես, «Էրազմուս+» ծրագրով բազմաթիվ ուսանողներ կային՝ տարբեր երկրներց, սակայն իրավագիտության բաժնում շատ չէին։ Մի օր շատ հետաքրքիր մի բան պատահեց: «Տնտեսական հանրային իրավունք» առարկայի առաջին դասին, թեև ես արդեն ներկայացել էի, և դասախոսն էլ ասել էր, որ ինձ անգլերեն նյութեր կտրամադրի, ես շարունակում էի լարվել: Եվ ներս մտավ մի աղջիկ, ով պարզվեց Ռումինիայից է, ու ես, իմանալով, որ որպես օտարերկրյա ուսանողուհի այլևս մենակ չեմ, միանգամից հանգստացա: Բայց դա բավական չէր: Ինձ նաև մեծ շոկ էր սպասվում, իհարկե, շատ հաճելի շոկ: Ռումինացի աղջիկը կարդում էր Նարինե Աբգարյանի «Երկնքից երեք խնձոր ընկավ» վեպը, նա շատ հետաքրքրված էր մեր երկրով ու հավանում էր Հայաստանը։ Ինչ խոսք, օտար միջավայրում դա չափազանց հաճելի էմոցիաներ է առաջացնում: Ընդհանրապես, ծրագրի ողջ ընթացքում ես ցանկացած պահ օգտագործում էի, որպեսզի ներկայացնեի Հայաստանն ու հայկականը: Ինձ հանդիպած մարդկանց պատմում էի Հայաստանի, մեր մշակույթի, պատմության, հայոց լեզվի գեղեցկության մասին։ Հուսամ՝ իմ պատմությունները տպավորիչ էին նրանց համար։

Իսպանիայում հասցրեցի լինել մայրաքաղաք Մադրիդում, մոդեռնիստական Բարսելոնայում, հանգստավետ Ալիկանտեում և պատմական Կորդոբայում: Կորդոբայում է գտնվում UNESCO-ի համաշխարհային ժառանգության ցանկում ընդգրկված Կորդոբայի կամ Մեծ մզկիթը, որը մավրերի և կաթոլիկ եկեղեցու միաձուլումն է։ Իսպանական յուրաքանչյուր նահանգ, յուրաքանչյուր քաղաք ունի իրեն հատուկ շունչը, գույները, պատմությունը և իհարկե, բարբառը։ Գրեթե ամենուր մարդիկ շատ մարդամոտ են, պատրաստ օգնելու, նույնիսկ եթե դու օգնություն,չես խնդրում, բայց տեսնում են, որ շփոթված կանգնած ես։ Այսպիսով, Հյուսիսային համալսարանի և «Էրազմուս+» ծրագրի շնորհիվ ես հնարավորություն ունեցա ապրել մեկ այլ միջավայրում, ճանաչել մեկ այլ մշակույթ , ձեռք բերել նոր գիտելիքներ, տեսնել տարբեր քաղաքներ, երկրներ, սովորել ևս մի նոր լեզու և ձեռք բերել իսպաներենի իմացության B1 մակարդակի վկայական։ Ի դեպ ստանում էի հաճոյախոսություններ՝ կապված արտասանությանս և առոգանությանս հետ, և դա ոգևորում էր ինձ:

Իսպանիայում անցկացրած ժամանակահատվածն ինձ համար անձնական աճի և առաջընթացի շատ կարևոր շրջան էր, և եթե չլիներ Հյուսիսային համալսարանը, գուցե ես այդպես էլ չբացահայտեի ինքս ինձ: